அறியாத வயசு

சென்னைக்கு வந்த புதிதில் அதன் ஓட்டங்கள் அறியாமல் இருந்தோம். இங்குள்ள பல செயல்கள் எங்களுக்கு வியப்பை அளித்தன. பரோட்டா வாங்கினால் சால்னா தராமல் சைடு-dish வாங்க சொன்னார்கள். கோனார் கடையில் சால்னா வை குடித்தே பழக்க பட்டவர்களுக்கு அது ஒரு புதுமையாக இருந்தது.

பிறகு அவர்களை ஏமாற்ற முட்டை பரோட்டா side-dish இல்லாமல் சாப்பிட்டு வந்தோம்.

ஒரு முறை NCC name badge வாங்க நானும் நாகாவும் சென்று இருந்தோம். அப்போது எங்களுக்கு அதன் விலை தெரியாது. பார்த்து கொள்ளலாம் என்று ஒரு குருட்டு தைரியத்தில் சென்று விட்டோம்.(நாங்கல்லாம் மதுரை காரைங்க...).

அப்போது ஒரு கடையை பூட்டி கொண்டு இருந்தார்கள். அந்த கடையை திறக்க சொல்லி 3 badge order பண்ணினோம் . அவர்களுக்கு ரொம்ப சந்தோசம். ஒரு badge 80 வீதம் 3 சொன்னார்கள். அதை பேரம் பேசி 200 கு முடித்தோம். வெற்றிக் களிப்பு.

கல்லூரி வந்து பார்த்தால் தான் தெரிந்தது ஒரு badge 10 ருபாய் கும் மிகாது என்று.

கற்றுக் கொண்டது பேரம் பேசும் போது விலையை நாமாக வாயை விட்டு கூறகூடாது .

ஒரு முறை petrol போட சென்று இருந்தேன் ( அது தான் முதல் முறை) 2l 66 ருபாய் என்று ஞாபகம். வீட்டில் இருந்தே சில்லறைகளை பொறுக்கி கொண்டு சென்று இருந்தேன். 6 ரூ கும் 20 பைசா களாக சேகரித்து வைத்தேன்.( 20 பைசா வழக்கு ஒழிந்து வந்த நேரம் அது. )
நல்ல வேளையாக 6 ரூ மிச்சபடுத்திய சந்தோசம்.
சிறிது தூரம் சென்று பார்த்தால் வண்டி நின்று விட்டது. நானும் பலவாறு சிந்தனை செய்து பார்த்தால் தான் தெரிந்தது காசை எண்ணிகொடுத்த மகிழ்ச்சியில் petrol போட மறந்து விட்டு இருந்தேன்.
பாடம் : dont try to out smart others.